بررسی اثر میریستین بر عملکرد انقباضی آئورت سینه ای در موش صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

زمینه و هدف: بیماری دیابت قندی با گذشت زمان با افزایش وقوع بیماری های قلبی- عروقی همراه است. باتوجه به خاصیت آنتی اکسیدانی فلاونوئید میریستین، هدف تحقیق حاضر بررسی اثر تجویز این ماده بر پاسخ انقباضی و رفع انقباضی آئورت سینه ای ایزوله در مدل تجربی دیابت قندی و تعیین نقش استرس اکسیداتیو در موش صحرائی بود. موادّ و روش ها: دراین مطالعه ی تجربی، موش های صحراییِ نر به چهار گروه کنترل، کنترل تحت تیمار با میریستین (1 میلی گرم بر کیلوگرم)، دیابتی و دیابتی تحت تیمار با میریستین (1 میلی گرم بر کیلوگرم) تقسیم شدند. میریستین 10 روز پس از تزریق استرپتوزوتوسین به مدت 3 هفته (داخل صفاقی) و روزانه تجویزشد. درانتها، پاسخ انقباضی حلقه های آئورت سینه ای به کلرور پتاسیم و فنیل افرین و شل شدگی به استیل کولین با استفاده از بساط بافت ایزوله مورد سنجش قرارگرفت و میزان مالون دی آلدئید (mda) و نیتریت در بافت آئورت تعیین شد. یافته ها: حداکثر پاسخ انقباضی آئورت سینه ای در گروه دیابتی تحت تیمار با میریستین به کلرور پتاسیم به طور غیر معنادار و به فنیل افرین به طور معنادار (05/0p